هان! دنیا خانه ای است که از گزند آن ایمنی نیست، مگر در آن خانه کاری کنند که توشه آخرت است. نه به کار دنیا پردازند چه آن مایه حسرت است. مردم به دنیا مبتلایند و به بوته آزمایش درآیند. پس آنچه برای دنیا گرفته اند، حساب آن بکشند و از آنان بستانند. و آنچه برای جز دنیا به دست آورده اند بدان رسند و در نعمت آن بمانند.
دنیا در دیده صاحب خردان، چونسایه پس از زوال است که گسترده ناشده در هم رود و افزون نشده کاهش یابد.
نهج البلاغه