به یاد بابا

سپاس خدایی را که برتر است به قدرت و نزدیک تر است از جهتِ عطا و نعمت، بخشندۀ غنیمتِ فزون از حاجت و زایندۀ هر بلا و نکبت.
او را سپاس گویم که بخشش های او پیاپی و از روی مهربانی است و نعمت های او فراگیر و همگانی.
بدو ایمان دارمچه ، از هر چیز پیش است و هستیِ او به خویش است و از او راه می جویم که نزدیک است و راهبر. از او یاری می خواهم که توانست و چیره گر و تکیه می کنم که بسنده است و یاور و گواهی می دهم که محمد ( ص ) ، بنده و فرستادۀ اوست. او را فرستاد برای روان ساختنِ فرمان و بستنِ راهِ عذر بر مردمان و بیم دادن از کیفر آن جهان.
نهج البلاغه