دنیا
سپاس خدی را که نومید نیستم از رحمت او، تهیدست نیستم از نعمت او، و نه مایوس از مغفرت او، و سر نپیچیده از عبادت او. خدایی که رحمت او پیوسته است و نعمت او ناگسسته.
دنیا خانه ای است ناپایدار، و مردمِ آن ناچار از گذاشتن شهر و دیار.
دنیا شیرین است و خوشنما، در پی خواهانششتابان و پویاو دل بیننده را فریبا. پس رخت از آن بربندید با نیکوترین توشه ای که شما را آماده است و مپرسید در دنیا افزون از آنچه شما را بسنده است و مخواهید در آن بیشتر از آنچه شما را کفایت کننده است.
نهج البلاغه
+ نوشته شده در دوشنبه بیست و هشتم تیر ۱۴۰۰ ساعت 1:32 توسط به یاد بابا
|
اینجا شعرها و قصه ها و مطالب خوب و خواندنی را از کتاب های فارسی ام و رشدهایم ( رشد کودک ، رشد نوآموز ، رشد دانش آموز ) انتخاب می کنم و می نویسم.همیشه یاد بابام را گرامی می دارم